به نظر من آدم باید یه دوست تو زندگیش داشته باشه که بتونه راحت همه حرف هاش رو بزنه باهاش، حالا چرت و پرت، مهم نیست، کسی که گوش بده به حرفاش.

من تو دوران مختلف همچین دوستایی داشتم، آخریشم هم تا دوسال پیش بود که ازدواج کرد و رفت پی زندگیش...

بعضی وقت ها خیلی این کمبود رو تو زندگیم حس میکنم، دو.س دخترم هم که اصلا انگار اصلا از یه سیاره دیگه است،از بس که تفاوت داریم باهم، اصلا نمیدونم ما چرا با هم دوستیم و تمومش نمیکنم، همش دعوا و بزن بزن و اینا، مسخرست...