شهریار می فرماید:
"کس نیست در این گوشه فراموشتر از من
میدونی، من همیشه شگفت زده میشم از اینکه چطوری بعضیا یه چند تا کلمه روزمره رو سوا میکنن و جوری کنار هم میچیننشون که شعری به این قشنگ ازش خلق میشه.
همینه که اون ها رو استثنا میکنه از بقیه...
میدونی، من همیشه شگفت زده میشم از اینکه چطوری بعضیا یه چند تا کلمه روزمره رو سوا میکنن و جوری کنار هم میچیننشون که شعری به این قشنگ ازش خلق میشه.
همینه که اون ها رو استثنا میکنه از بقیه...