قرار می گذاری امروز سه شنبه روز تو باشه، به همه میگی، آهای جماعت، سه شنبه روز منه، می خواهم کل روز را برای خودم باشم، می خواهم خودم تصمیم بگیرم کجا برم و چیکار کنم و با کی باشم، همه میگن چه خوب، خوش بگذره.
از خواب بیدار میشی، شب قبلش با لگولاس قرار گذاشتی، می خواهی بری گردش، به یاد 4 سال پیش، امید زنگ میزنه، میگم فقط تا ساعت 10، میگه باشه، میاد دنبالم، 2 ساعت انواع و اقسام دروغ ها رو سره هم میکنی چون برای آقایان سخته متوجه بشوند که آره، امروز روز منه!
میای خانه، با لگولاس 10.15 قرار داری، مادرت میگه خوب تو قرار بود این کارها رو هم انجام بدی، یک نگاه میکنی، میگی باشه، اول اینها بعد خودم چون هرچی باشه، امروز روز منه!
با لگولاس میری بیرون، همش داری تلاش میکنی که ذهنت رو خالی کنی، می خواهی به این فکر نکنی که گند زده شد به برنامت، میخواهی به این فکر نکنی که یک داداش داری آخر بی خیالی، می خواهی به این فکر نکنی که درد کلیه مادرت داره از پا درش میاره و باید حتما امروز ببریش دکتر، می خواهی به این فکر نکنی که امروز، روز آخر اولتیماتم آقای پدر بود، آره، امروز روز منه!
3 ساعت با لگولاس بودی، 2 ساعت تمامش رو دری وری گفتی، دیگه حالت از خودت بهم میخوره، میری خانه، می خواهی استراحت کنی که یاد مادر میفتی، لعنت میفرستی بر روزگار حاضر میشی و میزنی بیرون، مادر رو می گذاری دکتر، میگن 3 ساعت کار داره، میری به اولتیماتم خودت برسی که از شر غرغر مادر راحت شی، چیزی نیست، نه! هست. مهم نیست، چون امروز روز منه!
شب میای خانه می خواهی بری بخوابی تازه یادت میفته که خانواده هم داری، باید با هم سر یک میز باشین، چون برای مادرت مهم هست، هر چی باشه، امروز روز منه!
داری خستگی میمیری، باید صورتت طوری باشه که شادی رو تلقین کنه، دیگه یواش یواش داری قاط میزنی، حالت از خودت و تمام آدم های دور و برت بهم میخوره، سرت داره گیج میره، مهم نیست چون امروز روز منه!
در تمام روز، باید در دسترس باشی، انواع و اقسام آدم های مزخرف بهت زنگ میزنن، امید میگه کی وقتت آزاد میشه، اونیکی میگه کی فلان کار رو میکنی و .... بدبختی اینکه موبایلت اندازه یک قطره آب هم شارژ نداره و فقط دعا میکنی که تا خانه دوام بیاره.
شبش که میای بخوابی تازه یاد کاره خودت میفتی، آخه بچه سر کار رفتنت چی بود، نونت نبود آبت نبود، کلا بی خیال میشی و با خودت میگی دیگه نه! چون امروز روز منه!
موبایلت یک دم وغ وغ میکنه، یا مسیج یا تلفن، دیگه از دست 4 نفر خسته میشی و بر نمیداری، میگی به درک، 15 بار زنگ میزنن، گذاشتی رو سایلنت، چون امروز روز منه!
در انواع و اقسام مسیج ها و تلفن هایی که بهت میزنند، یک مسیج میگری، فحش میدی، میگی باز کیه؟ فکرت همه جا میره، امید و توپولی برای بیرون رفتن، مادر برای لیست دادن، سحرناز و سپهر برای اضافه کردن کارهایی که من باید انجام بدم، برادر که کجا برم دنبالش، رها برای دیدن بعد از عید و انجام تکالیف، آقای پدر که چی شد و افشین که باز نگرفته جریان چیه، ولی هیچکدام از این افراد نیستند، مسیج از یکی هست: فقط می خواستم حالت رو بپرسم!
خندت میگیره، با خودت میگی، هی.... خوبه تو این هیروبیر یک نفر ما رو آدم حساب کرد، یکی فقط بهت مسیج زده که حالت رو بپرسه، همین! خیلی ساده، فقط حالت رو بپرسه!
داری فکر میکنی که چی جوابش رو بدی: خوبم، تو هم خوبی؟ با خودت فکر میکنی اینی که نوشتی فقط برای جواب دادن بوده یا نه مهم هم بوده؟ با خودت میگی آره مهم بوده، چون امروز روز منه!
میای پای کامپیوتر، داری تایپ میکنی، چراغ موبایلت روشن خاموش میشه، ساعت 11.30 شب، میگی باز کیه، شمارش نا آشناست، با 1000 بدبختی هندس فری رو پیدا میکنی، جواب میدی، یکی از بهترین دوستات است، کلی ذوق مرگ میشی، کلی برات درد و دل میکنه، آخرش به این نتیجه میرسین که تقصیره خودشه، هر دوتامان خوشحال میشیم. پسره فوق العاده خوبیه!
تلنگر به خودم: هیچ جای غرغری وارد نیست، چون این چیزها از باید ها و وظایف زندگی است، حداقل من اینطوری فکر میکنم، قبول میکنم و تا جایی که توان داشته باشم انجام میدهم.
امروز روز خوبی بود...
سلام
مسافری هستم به مقصد بهشت َ در این سفر به دنبال هم راهی میگردم که همسفر م باشد . همسفری متفاوت از دیگران با تفکر بالا و اهل علم و دانش با کوله باری از معرفت که همراهی ام کند شاید در این سرزمین یافتم
موفق باشی
نتیجه اخلاقی اینکه : هر روزی که روز ِ تو باشه ، روز ِ خوبی است !!!!
حالت چطوره پسر ؟!
حرف نداری تکی.