دوست دارم هیچی کی رو نشناسم، دوست دارم موبایلم خفه شه، دوست دارم تک تنها باشم، دوست ندارم کسی من رو بشناسه، حتی خانواده ام!
این طوری حداقل این همه جوش نمیارم، آخه آشغال عوضی این چه غلطی بود که تو کردی، نه می خواهم بدانم! بر اساس کدام منطق؟
قاطی کردم اساسی، داره حالم از این زندگی و آدم های دور و اطرافم بهم میخوره!
حالم داره ازتون بهم می خوره، چرا حالا، چرا موقع این امتحانهای لعنتی این گند رو زدی؟
برات متاسف ام!
من می خواهم برم، باید بی تفاوت شم!
خارج گود: دارم یواش یواش زیادی فحش میدم، سعی میکنم درستش کنم...
خسته ام!
نوشتم دارم زیادی فحش میدم، سعی میکنم درستش کنم، بعدش به خودم گفتم آخه غیر از خودت کی اینجا رو میخونه؟ و به این نتیجه رسیدم که غیر از خودم هیچکس! بنابراین دلیلی وجود نداره درستش کنم.( بودند، رفتند)
حس وبلاگ نوشتن از وجودم رفته، حال و حوصله ندارم، اگه کسی هست که دوست داره تو این وبلاگ بنویسه و نوشتن هاش هم بدرد بخور هست و حداقل دو روز یکبار به روز میکنه، لطف کنه و یک نظر بده تا براش یک دعوتنامه بفرستم،( ایمیل فراموش نشه!) هر کسی میخواهد باشد مهم نیست فقط یکی این
وبلاگ رو سرو پا نگه داره چون یاد آور خاطرات خوب و بد زیادی هست.
پ ن : شاید بعدا پشیمون شدم، نمیدانم...
هستند. شاید تو نمی بینی.
من تازه پیدات کردم، همیشه از دوستیایِ ناگهانی و تصادفی خیلی خوشم میومده...
پیدا کردن وبلاگایی که خیلی اتفاقی دیدمشون و اتفاقا هم به نظرم دوست داشتنی بودن، خاطره اون دوستیا رو برام زنده میکنن...
بنویس...
سلام
نمیدونم چه گندی زدی ؟
حسابی با خودت دعوا داری نه ؟!
اینو بدون انسان ممکن الخطاست
سعی کن از اشتباهت عبرت بگیری نه اینکه بشینی خودتو فحش بدی
شاد باشی
سلام
دوست عزیز، راستش اصلا یادم نمیاد این متن رو در مورد کدام یک از دوستام نوشتم، از معدود متن هایی هست که اسم نداره، ولی در هر صورت من گندی نزدم!
راستش زیاد با خودم دعوا ندارم، حداقل ظاهرا!
مطمئنا انسان جایزالخطاست.
شرمنده ولی از نصیحت بدم میاد.
موفق باشی...