بد قولی...

دو روز مفتِ مفت تعطیل، تازه میشه پنجشنبه رو هم حساب کرد، در کل سه روز.
3 روز پیش، یک دوستی ازت قول گرفته که یک روزش رو با اون باشی، تو هم قول دادی.
درست ثانیه های آخر، انواع و اقسام مشکلات برات پیش میاد، مهمانی های الکی، بیرون رفتن های بی خود، سفری کاملا بی موقع!
حالا موندم به اون دوست چه جوابی بدم، چه شکلی بگم نشد، نمی توانم بیام، چه شکل بزنم زیرِ قولم؟
خارج گود: یک نفر گفت، دو نفر آف گذاشتن که چرا قسمت نظرات رو غیر فعال میکنی؟ ببینید، چون اکثر نوشته هام حالت خاطرات پیدا کرده و زیاد مایل نیستم کسی نظر بده، قسمت نظرات رو غیر فعال کردم، ولی هر وقت پستی دادم که حالت عمومی داشت حتما قسمت نظرات رو میگذارم، البته شک دارم کسی نظر بده، درست و حسابی!
پ ن: مثل اینکه فرض محال کار خودش رو کرد، غیر از پ.ع.ب گویا از آشناها دیگه کسی سر نمیزنه، حتی از اون قدیمی ها، جالبه! نمیشه گفت مهم نیست ولی جالبه، اونم بسیار...