دولت...

این هفته، هفته دولت بود، آقا به به، آقا چی بگیم از این دولت عدل محور و خدمت گذار.
فرض کنید یک نفر مسلط به زبان فارسی، این یک هفته ایران باشه، هر روز 5 تا وزیر تو 5 تا کانال تلویزیون، بعد از کلی پاچه خواری و منت گذاشتن سر مردم، شروع میکنند از کار های شایانی که کردند، خلاصه طرف فکر میکنه اشتباهی آمده لاس و گاس.
آخه آدم، پس با این همه کار که شماها انجام دادید، چرا ما داریم هر روز بدبخت تر میشیم؟!!!!
خوشبختانه نماینده های محترم مجلس هم ماهی 300 لیتر گرفتن که خدای نکرده منزل رو میبرن زیارت بر میگردانند منزل گرمی هوا اذیتشان نکنه و خم به ابروشان نیاد.
عمق فاجعه اینجاست که رئیس جمهور میگه تو ایران آزادی مطلق است (نمونه سانسور دولتی: فرزاد حسنی) و وزیر کشاورزی میگه مردم کمتر برنج بخورند تا به مرز خودکفایی برسیم.
من موندم با این مملکت گل و بلبل، چرا این دوست جون هی میگه بریم! کجا بریم بهتر از اینجا!!!!!
فعلا عدس پلو، آخ جون
لوبیا پلو، آخ جون
بخور و برو، آخ جون...
رفتیم جهنم خانه گرفتیم بدون تلفن، البته با ایرانسل آپ میکنیم (زرشک)، کلی هم از طرف دوست جون تهدید شدیم که اگه 1 واحد هم پاس نکنی عمرا ترم بعد بگذارم بری!!!
نتیجه اینکه این ترم باید حسابی بخوانیم تا بتوانیم 3 ترم دیگه تموم کنیم، بعدشم بریم آش خوری و بعدشم ببینیم چی میشه.
آقا ما یک رفیقی داریم، گل، ماه، خانم، اصلا من یک چیزی میگم یک چیزی میشنوید، این رفیق ما این ترم فارغ التحصیل میشه، اونم 7 ترمه، بدون مشروطی، بدون حذفی، بدون حتی واحدی افتادن!
هی من بهش میگم آخه عزیز من شما اگه 1 ترم مشروط نشی تو مدرکت می زنند معادل لیسانس، اصلا مشروطی یک کلاسی داره که نگو، ولی کو گوش شنوااااااااا
یک وقت فکر نکنی دارم به 7 ترم شدنت حسودی میکنم ها، عمراااااااااااااا
من خودم از اول میخ رو محکم کوبیدم، ترم 3 زدیم تو گوش مشروطی، تازه کلی هم ایراد گرفتن که چرا 2 ترم معطل کردم، خلاصه از ما گفتن بود.
خارج گود: جفتمان داریم تلاش میکنیم، با تمام وجودمان، برای زندگی کردن، بعضی موقع ها خسته میشیم، الان هم از اون موقع ها ست، جوش میاریم که مثلا ما الان جوونیم و باید خوش باشیم ولی هر دو داریم تلاش میکنیم، ولی می ارزه، چون هدفی که داریم ارزشمنده...