یه 2 هفته ای است که در من تحولی عظیم ایجاد شده و اون اینکه فهمیدم کجا هستم و در چه موقعیتی!
ایران و یک شهروند ایرانی، یعنی پشم
اولا خیال میکردم باید برای چیزی که میخواهم بدست بیارم تلاش کنم ولی الان فهمیدم این تلاش بیشتر چیز میکنه تو روح ما.
خلاصه من 9 ماه دنبال اینترنت ذغالی بودم گفتن فیبرید، تجهیزاتش امروز میاد فردا میاد شد 9 ماه
منم دیگه دایورت کردم، کلا همه چیز رو دایورت کردم
این ترم که ترم 8 است و مثلا باید تموم کنم 14 واحد برداشتم 3 تاش رو حذف کردم، چرا؟
با استادش حال نمیکردم، همین!
11 تای باقیمانده رو هم هنوز شروع نکردم
ما که بالاخره لیسانس رو میگیریم، چه این لیسانس رو بگیریم چه نگیرم باز تا آخر عمرمم نون خور پدر هستم، حالا سربازی عقبتر می افتد شاید فروختن ما هم خریدیم...
خلاصه عرض میشه که ایران کشوری هست بسیار توپ با حکومتی هلو در حد تیم ملی
فقط داریم میخوانیم مهر بریم باکو این مدرک رو بگیریم شاید بتوانیم این دیاره سبز را بپیچونیم.
فعلا ظَد زیاد...
سلام دوست عزیز، خسته نباشی ...
دلتنگ ناصریا به مناسبت یکساله شدن آپدیت شد با :
چه کنم با دل تنها؟! چه کنم با غم دل؟!
http://deltange-naseria.blogsky.com
منتظر حضور گرمت هستم ....
موفق باشی ...
هااااااااااااااااااا ها ااااااااااا
عمرمون بر فناست
ببین ما تو این مملکت تو یه مسیری افتادیم که باید طی کنیم ( اگه خواستی رو خوب و بد بودنش بحث کنیم بگو)
ولی من اول برای خود نوعی من و امثال من و شما متاسفم
الانه که ما این موضوع رو درک می کنیم زندگی سخت تر و شاید هم بی هدف تر بگذره
تو ایران یه اصلی وجو داره :
می خوای بخواه نمی خوای برو بمیر
متاسفم برادر