ساز...

تو شرایط بدی هستم، عکس بالا نشانه ای از مغز من هست، هیچ راه بازی نداره...

این روزها و این ساعت ها، تنها شانه ای که برای هم دردیه من بیتابی میکنه پیانوم هست.

پیانو مثل یه دختر ناز میمونه که اگه باهاش بد رفتار کنی باهات قهر میکنه، بهش بگی بالا چشت ابرو ست دیگه با هزار تا قول و قرار هم باهات را نمیاد.

پیانو نیاز به توجه داره، نیاز به زدن داره، وقتی داری مینوازی باید انگشت کیبورد رو لمس کنه، نازش کنه، درست مثل نوازش موهای یه دختر...

این روزها، حس من رو تو خودش نگه میداره، نمیزاره کسی بفهمه تو من چی میگذره، بهم توجه میکنه، هر وقت میرم سمتش با آغوش باز پذیرایه منه...