تقریبا بدون عینک وب گردی و اینترنت و کامپیوتر واسم محال است، وقت و حال پنچر گیری هم نیست.
تو دنیای مجازی بدیش اینه که اگه زیادی پرنگ شی، تو واقعیت یه سایه میشی، یکی که بود و نبودش زیاد به چشم نمیاد.
میخوام کمرنگ شم، نمیدونم چرا و اصلا واسه ی چی، میخوام برم، نمیدونم به کجا
ولی...
هر کجا هستم، آسمان مال من است...
سلام حق با تو .
من غرق شدن توو دنیای مجازیو به زندگی توو این دنیا ترجیح می دم .
آخه اینجا می تونم بی پروا حرفامو بزنم، بدون ترس از کسی .
سلام عزیزم وبلاگ بسیار زیبایی داری . منم مجموعه های آموزشی خوبی تو سایتم دارم . خواستی یه سر بزن . راستی من هر روز بهت سر میزنم . موفق باشی