خب تقریبا بعد از 10 روز، توانستم یه خانه خوب در یه محله خوب اجاره کنم.
کلا همش فکر میکنم که این یه خواب هست و کاشکی زودتر از این خواب بیدار شم، ببینم تو مملکت خودم هستم و از تختخواب اتاقم پامیشم.
این کشور حداقل واسه من رویایی نیست، من خوبی هاش رو کمرنگ و بدی هاش رو پرنگ میبینم.
اینا اکثرشان تنهان، واسه همین همه یه دوجین سگ باهاشون هست، سگ نقش بچه رو براشون داره.
اینجا بچه هاشون اصلا محل پدر مادر نمی زارن، کاری که احتمالا خود پدر مادر با والدین خود کردند، واسه همین وقتی یه سری آدم مثل ما از اون سر دنیا با یه بغل عاطفه میایم، کلی حال میکنند.
یکی از قدیمیترین وبلاگ های بلاگ اسکای
امیدوارم تو کارتون موفق باشید به منم سر بزنید
سلام داداشی خوشحالم که داری کم کم سر و سامان میگیری ...
ایمیلت بهم رسید اما تو اسپمم بود اول بی توجه پاکش کردم در آخرین لحظه که دیر شد فهمیدم که تو بودی ... 2 باره بفرست . سعی کن از اون ایمیلی که تو فیس بوک داری میل بدی که شاید اون طوری پیدات کنم.