هدف...

هرکسی به نوعی تو زندگیش یک هدف/آرزو/رویا دارد، بلند مدت یا کوتاه مدت.

تقریباً تمامی ما این موضوع را توی کتاب ها خواندیم که اگر به هدفی نرسیدی، مصلحت بوده یا ...

منم مثل خیلی از شما ها به این موضوع ایمان نداشتم، تا سلسله اتفاقاتی که طی 9 ماه گذشته در زندگیم افتاد یه طورهایی به من ثابت کرد که تمامی این اتفاقات نمی تواند از روی شانس یا اقبال باشد.

الان به این نتیجه رسیدم که من در راه هدفم تمام تلاشم را میکنم، هزینه میدهم، و با تمام وجودم منتظر نتیجه می مانم، حال اگر مثل الان در 2 موضوع به نتیجه دلخواه نرسیدم، امیدم رو از دست نمیدم، شاید مصلحتی هست که من ازش بی خبرم، شاید نباید اصرار بیش از اندازه بکنم، اما مطمئن هستم که راه های دیگری برای رسیدن به اون هدف هست، باید صبر داشته باشم و امیدم به خدا باشد.

هنوز هم با این دیدگاه دچار یاس و نا امیدی میشم، اما زندگی برایم خیلی ساده تر شده است و امیدم به خداست، خودش به موقع بهترین رو فراهم میکند، منم به تلاشم ادامه میدهم.

الله مع الصابرین...