نه خدایی...

خیلی فکر بیهوده ای است ولی از بس زندگی بهمان سخت گرفته که کلا دو حالت داره، اکثر مواقع سخت میگذره، یه مقدار کمی هم میگذره، هیچ حالتی برای خوش گذشتن نیست، مثلا مثل فیلم ها همه چی خوب و خوش باشه.

همیشه یه جای کار میلنگه.

جوانتر که بودم حداقل این خوش بودن رو تو رویاهام میدیدم ولی الان حتی دوست ندارم این خوش بودن بیاد به فکر، چون میدونم بی اساس است.

واسه همین اگه یه موقعی، آسمان به زمین بیاد و لحظه ی خوشی برسه، به سادگی ازش میگذریم، چون باورش نداریم.

و این بده...