دیروز داشتم فکر میکردم اگه سال پیش کسی بهم میگفت سال بعد این موقع تو این کار ها رو کردی، یه صدایی از خودم در میاوردم و میگفتم حاجی خودت رو فیلم کن، از بس برام غیر ممکن به نظر میاد.
اما امسال، مخصوصاً این 3 ماه آخر، زیاد خوب پیش نرفته، ولی خدا را شکر، حتما صلاحی بوده، دیگه کمتر اجازه میدم این ناراحتی ها بهم اثر بگذارد و سعی میکنم زندگی کنم.
نمیگم شاد زندگی کردن، چون نیست، ولی همین که جلوی اثرگذاشتن اتفاقات بد رو در داخل زندگیم گرفتم، همین که نیم بند به صلاح بودن و هرچی خدا بخواد اعتقاد پیدا کردم، خیلی خیلی رفتم جلو...
هوام سرد شده اینجا، زیاد...
به صلاح بودن و هر چی خدا بخواد
نچایی پسر
صلاح و خواست خدا که بر همه چیز مقدمه اما نکنه دست از تلاش برداری ....
خیر وعاقیت خوش برای کسی است که تلاش کنه و الا بشین یه گوشه و بگو خودش درست میکنه خدا تره هم به ریشت خورد نمیکنه
به نظر کسی که این پایین دست و پا نمیزنه بالا پایین نمیپره خدا نگاش نمیکنه
اما مشکل دیگه ایی هم وجود داره و اون اینه که هر کس سقفی داره نظر شخصیم اینه یعنی از لحاظ روحی جسمی و حتی در امد ....
به هر حال من که موندم تو فلسفش
ربط دادن این حرفام با خودت من مغزم داغ کرد
خب من منظورم این بود که قبلا هم خیلی تلاش میکردم و نتیجه ای که می خواستم بدست نمی آمد، خیلی ناراحت میشدم و اینها
اما الان تلاش هست ولی آنقدر ها ناراخت نمی شوم.