خوبیش اینکه میتونم گذشته ی خودم را توی این وبلاگ ببینم، اینکه چقدر بچه بودم و چه چرندیاتی مینوشتم ( نه اینکه الان نمی نویسم) و اینکه هر مطلبی یاد آورد یه داستان است.
بعضی از داستان ها شفاف، انگار که همین دیروز بوده و بعضی از داستانها کمرنگ...
روزگارانی گذشت پسر...
آره...
روزگارانی گذشت پسر...
آره...