آدم حالا بزار ببینیم چی میشه تو رابطه نیستم، میدونم با خودم چند چندم، همیشه اول هر رابطه ای به طرفم شرایطم رو میگم، گفتم ببین من شرایط کاریم و زندگیم اینه، و این شرایط تا 3 سال بعد تغییری نمیکنه، خیلی صاف و روراست و قاطع.
نمیدونم طرف های مقابل من چی فکر میکنند که بعد از 3 ماه تازه میفهمند باید به این چیزها "جدی" فکر کنند.
بعد آنوقت شاکی میشن که تو چرا قاطی میکنی.
تا همین چند ماه پیش، دلیل واسه زیر همه چیز زدن و ریسک کردن داشتم، خانواده، مخاطب خاص، زندگی بهتر، پول بیشتر و چندین تا دلیل دیگه، الان دیگه ندارم، شدم راکد، دلیلی نمیبینم تلاش بیشتری کنم، دلیلی ندارم ریسک کنم، این بده...
میفهمم چی میگی ها .... اما متوجه نمیشم ... درک نمیکنم . یه مدتی رو به راه راه شده بودی، دوباره بهم ریختی . اشفته مینویسی،درگیری
منم همیشه بعد از 3 ماه یادم میاد جدی جدی فکر کنم !
خاک بر سر من و امثال من در کل !!!