این نیز بگذرد...

دروغ چرا، من از تعطیلی متنفرم، دلیل میخواید؟ چون وقتی سر کارم فکرم مشغول و دیوانه بازی در نمیارم.

بخاطر نزدیکی به کریسمس، اداره خیلی خلوت شده و ملت کم کم دارند میروند پیش خانواده هاشون.

واسه خانواده ی من داستان هر سال یه داستانه تکراری هست و همیشه همشان قول میدهند که امسال دیگه با هم باشیم و همیشه هم یک هفته مونده به تعطیلات برنامه ی خودشان را میگذارند.

فامیل نزدیک 1  تصمیم گرفت بره پیش دایی همسرش، خانواده اون فامیل نزدیکه قرار شد بره سفر، خانواده اون یکی هم گفت میخواد با دوستاش بره سفر.

میدونید از این ناراحت نمیشم که باز تنهام و اینام، دیگه بعد از 11 سال تنها زندکی کردن واسم عادی شده، از این دلخور میشم که قرار مدارهایی که با من میگذارند پیش خودشان شرطیه، یعنی اگه تا اون موقع خبری نشد و چیزه باحالتری پیش نیومد، میایم یا میریم بیرون، یه حالت ترحم نفرت انگیز که فقط ما رو از هم دور تر میکنه...

Honestly, the only thing that gives me comfort, you guys, is that while I'm sitting at home, staring at the ceiling, just wishing that I had someone to talk to