با همین رفیقمون حرف میزدیم، میگفت بشین واسه خودت راه بکش، راه اقتصادی...
گفتم روح من یه جایی مونده، اون سال های 30 و 40، یه موزیک براش میذاری، پرواز میکنه، گم شده تو اون زمان، همدم من هم توی همون زمانه، کسی که بدونه مزاج من به چیه، نریم با یکی آشنا شیم زبون هم رو ملتفت نشیم...
با اجازت من هم با رفیقت موافقم .
مسخره ترین اتفاق ممکن اینه که حس کنی مال نسل های پیش تر از خودتی !
دقیقاً حس من به خودم اینه !
:-/
یه دلیل وابستگی ما به قدیم اینه که اوضاع خیلی چیزا اون موقع بهتر بود.حداقل واسه من که اینطور بوده