فکر کنم من برعکس کل دنیام، ولی دوست دارم بچه ام ایران به دنیا بیاد، حتی شده فقط ماه آخر مادر بچه ایران باشه، دوست دارم تو مدارک شناسایی بچه ام بزنه محل تولد ایران، نه آمریکا.
خانه آدم، هر چقدر خراب و ویران باشه، بازم خاته است، خانه ای که ریشه ی من اونجاست و باید اونجا بمونه...
حق با شماست.آدم هرجای دنیا هم که زندگی کنه باز وابسته کشورشه و ملیتش عوض نمیشه.
پس منم برعکس کل دنیام!!!!من اگه یه روزی خداخواست ورفتم اون ور و یه بچه ای به دنیا آوردم!
عمرادوست ندارم فرهنگ واصالتش رویادش بره
البته طبیعیه که تاحدودی شبیه اونابشه ولی اگه ببینم داره گندمیزنه به زندگیش و منم نمیتونم براش کاری بکنم اولین کاری که میکنم اینه که هرچه زودتربرمیگردم!
من همیشه میگم هرجای دنیا که باشم برمیگردم رشت و تو همین بیمارستان های کم امکانات ایران کاملا طبیعی زایمان می کنم!!! با همین دکترای معمولی شهرم و همه چیزای معمولی ...اما تو شهرم ... فقط تو شهر خودم ...همین
+ بگذریم که هیچ مایل نیستم از شهرم برم !اما ممکنه...خیلی ممکنه ...:(
خدایی من جرات نمیکنم همسرم آینده ام بسپارم زیر دست دکتر های اینجا.
کنجکاوم کردی پسر
چرااا ؟
چرا نه؟
دیدگاه جالبی بود . ثابت کردی که اصیلی کمبود نداری
4 کریم