تو ماشینم 2 تا سی دی بود و یک یو اس بی که به ضبط وصلِ، معمولا رادیو گوش میدم ولی بعضی وقت ها هم میرم رو موزیک، دیروز برگشتنی زدم رو سی دی و دیدم خیلی تکراریه و عوضش کردم، اون یکی سی دی را گذاشتم، غیر از یکی دو تا آهنگش، بقیه اش یاداور لحظات تلخیه.
پمپ بنزین زدم کنار، انداختمش تو اون سطل گنده های زباله، مثل یه جنازه،مطمئن شدم که دست کسی بهش نمیرسه...
اوه اوه.معلوم شد که آهنگای خوبی نبودن.جالبه که تو ماشین رادیو گوش میدین.
من فقط تو تاکسی پیش میاد رادیو گوش بدم وگرنه تو ماشین خودمون هنوز حرکت نرده ضبط روشنه :دی
از تکرار بدم میاد، اینکه بدونم چه آهنگهایی قرار گوش بدم، تو ایران که همیشه رادیو پِیام بود، اینجا هم فقط یه رادیو درست حسابی هست به نام NPR که تبلغ و اینها نداره و با کمک مردم اداره میشه و برعکس اکثر موج های دیگر، بی طرف است، موزیک هم نداره، بیشتر خبر و تحلیل...
گلچین هایده و سیاوش قمشی و محسن یگانه بوده حتما
نفرت انگیزاش بیشتر انگلیسی بود.
من یه سری آهنگ خوب بفرستم :دی ؟
میدونم که خوب من با شما کلی فرق داره و ممکنه خوب من چرت باشه از نظر شما:دی
ولی اقلا جدیده و یادآور خاطرات قدیم نیست!!!
بفرست، خیلی هم خوب و عالی.
از چه طریقی ارسال بنمایم ؟!
آدرس خونه رو محبت می کنید یا آدرس ایمیل ؟ ؛)
+ هیچ فرقی برام نداره! گرچه اولی خیلی هیجان انگیز تره!!
آفرین کار خوبی کردی.خاطرات بد رو هرچه سریع تر باید کند انداخت دور!حتی تو روانشناسی میگن رو به کاغذ چیزی رو که به خاطرش ناراحتید بنویسید و بسوزونید.من این کارو یه بار کردم.فکر میکنم بی تاثیر نبود
امان از این تنبلی که نمیزاره من هیچ کاری بکنم.
آهنگام عادی میشه ، یعنی زمان همه چیو کمرنگ میکنه
زمان همه چی رو عادی میکنه...
نوشته های شما به دل نشست.می گویند هر چه از دل برآید بر دل می نشیند.
امروز بسیار خوشحالم به این دلیل که از طریق دوستی وصل شدم به دنیایی نزدیک.به دوستانی دیگر
ممنون...
باعث افتخار هست که به من سر زدین.سپاس
دو سه سالی هست صبح میرم سر کار رادیو پیام گوش میدم .... یک جورایی باعث و بانی اش تویی
4 کریم