این مطلب رو خیلی وقت بود میخواستم بگم ولی هیچ وقت خودم رو در موقعیتی ندیدم که بخوام کسی رو راهنمایی یا نصیحت کنم، مطمئنم مطالب زیر رو هزار با توی شبکه های اجتماعی خوانده اید، اینم بخوانید بشه هزار و یکبار.
سعی کنید تو زندگیتون کمک کنید، نگید بقیه کمک میکنند یا اینکه که چرا حکومت به عرب ها کمک میکنه و به مردم خودش کمک نمیکنه و چراغی که به خانه رواست...
با یکم صرفه جویی، میشه دل خیلی ها رو شاد کرد، پول یه شام بیرون، پول یه کافی شاپ، پولی که توی لباس های زمستانی پارسال پیدا شده، کمک هرچقدر محدود و کم، شما رو به خاکِ سیاه نمیشونه، ممکنه یه شب غذای خوب نخورید ولی مطمئناً گشنه هم نمیخوابید، کمک کنید که بهتون بر میگرده.
آقایون، اگر سالم هستید و مشکلی ندارید، تا سن 60 سالگی، سالی 4 بار خون بدهید، هر سه ماه یکبار، هم مجانی به یک بیمار کمک میکنید، هم بشاش میشید و هم اینکه مفته.
مطمئنم اطرافتون پر از موسسه هایی است که نیاز به کمک دارند، این مطلب رو هم نیم نگاهی بندازید، بیمارستان علی اصغر که مخصوص کودکان سرطانی است نیاز به دستگاه سی تی اسکن داره، متاسفانه من نتوانستم در اینترنت مطلبی پیدا کنم، ولی مطمئن هستم میشه تلفنی ازشون اطلاعات گرفت، اگر در توانتان هست کمک کنید، شده هزار تومان.
هموطنان خارج از کشور، میدونم از نگاه انسانی هیچ فرقی بین عرب و عجم و اروپایی و آفریقایی نیست، اما من دلم میره واسه کشور خودم، سعی کنید هموطنان خودتان اولویت باشند.
امیدوارم همیشه سالم باشین و تنتون به ناز طبیبان نیازمند مباد...