قدمی رو به جلو...

سه سال پیش همین موقع ها که کلی از زندگی خسته شده بودم، شروع کردم به صورت منظم و مرتب ورزش کردن و ساز زدن، تو هر موقعیت و مکانی از این دوتا غافل نشدم.

حالا بعد از سه سال، به نظر خودم آدم بهتری شدم، نمی دونم از تاثیرات اینهاست یا اینکه بزرگتر شدم یا هردو، به هرجهت اخلاق های بدی که داشتم رو الان متوجه میشم و اصلاح کردم، شادابتر شدم، سالمترم، روحم شادتر است و به زندگی امیدوارتر.

بحث کردن رو با تمام آدم ها کنار گذاشته ام، حتی خیلی موقع ها نظری هم نمیدم، تنها چیزی که یادم میاد تو این مدت سه سال این بود که من به عزیزی گفتم این حرفت نژادپرستی است، اون بعدش پانزده دقیقه داشت توضیح میداد که نه و فلان، و از شما پنهون نباشه من اصلا گوش نمیدادم چی میگفت.

خلاصه اینکه بحث کردن بی فایده است و اتلاف وقت...